مواضع فرانسه با لابی عربی بی‌ارتباط نبود
تحریم‌های ضدایرانی بر لغو شدن وضع نشده‌اند
يکشنبه ۱۹ آبان ۱۳۹۲ ساعت ۲۰:۱۱
کد مطلب: 324709
وی افزود: آنچه که مشخص است هریک از کشورهای ۱+۵ به دنبال تامین منافع خود از پرونده هسته‌ای ایران بوده‌اند. دغدغه صلح‌آمیز بودن برنامه هسته‌ای و شفافیت عملکرد برنامه هسته ای ایران یک بهانه است نه صرفا برای آمریکا بلکه برای سایر کشورهای ۱+۵. بهانه برای اعمال فشار بر جمهوری اسلامی و کسب امتیازات منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای از ایران که این امتیازات را یا از ایران کسب کنند و یا بازیگران و متحدان منطقه‌ای آنها کسب کنند.
به گفته آجیلی، فرانسوی‌ها به دنبال کسب منافع و سهم خود بودند و این بار این فرانسه بود که نقش مخرب را برای اسرائیل ایفا نمود و بنابراین نتیجه ای که به عنوان مبنا آن را بتوان در نظر گرفت حاصل نشد. مردم نباید امید زیادی به این مذاکرات داشته باشند و اقتصاد ایران باید بر توان داخلی تکیه کند، تحریم‌ها برای لغوشدن وضع نشده‌اند.
کشورهای غربی در این نشست به دنبال کسب امتیاز حداکثری در مقابل دادن حداقل امتیاز به ایران بودند و اصل تحریم‌ها را لغو نکردند و تنها متعهد شدند بخشی از دارائی‌های ایران را آزاد نمایند. چنین تدبیری جای بازگشت را برای طرف غربی باقی می‌گذارد. نگاه غربی به ایران، این کشور را متهمی می‌بیند که باید پاسخگو باشد. امتیاز متوازنی در این مذاکرات رد و بدل نخواهد شد. به نظر می‌رسد باید به دور دیگری از مذاکرات بیندیشیم تا شاید توافق اولیه حاصل شود.
استاد دانشگاه علامه طباطبایی تاکید کرد: اولین عامل عدم دست‌یابی به توافق منافع متعارض درون گروه ۱+۵ و اختلاف میان کاخ سفید و کنگره، دومین عامل لابی رژیم صهیونیستی و سومین عامل لابی عربی در منطقه و ایالات متحده است که موانع شکل‌گیری توافق به شمار می‌آیند. رویکرد فرانسه نیز بی‌ارتباط با لابی عربی نیست.
آجیلی افزود: فرانسه نیز به دنبال سهم و منافع خود در چارچوب پرونده هسته‌ای ایران است وبه دنبال سهم ژئوپولیتیکی در خاورمیانه است و سهم اقتصادی از این توافق ناشی از آزادی سرمایه‌های ایرانی را طلب می‌کند و علاقه‌مند است تا نقش مستقل نسبت به آمریکا در اروپا داشته باشد. فرانسه در گذشته مستقل از آمریکا در اروپا عمل می‌کرد و برخی از کشورهای مستقل دیگر از جمله جمهوری اسلامی به فرانسوی‌ها نزدیک می‌شدند. ۱+۵ باید در میان خود به اجماع دست پیدا کند تا به توافق با ایران برسد. اما به نظر می‌رسد در طولانی‌مدت این رویکرد به ضرر فرانسه خواهد بود.
آقای آجیلی در نهایت این باور را مطرح کرد که آنچه در ژنو رخ داد یک جنگ زرگری نیست وآمریکا این نقش مخرب را به فرانسه نداده است، بلکه فرانسه به دنبال بازی خود در چارچوب ۱+۵ بوده است.
دماوندی
۰۰
این بار فرانسه نقش پلیس بد را بازی کرد وآمریکا نقش پلیس خوب مثل فیلم پلیسی
اساسا" وقتي كشور هاي اروپايي با ايران دشمني مي ورزند چراايران پولهايش را در بانكهاي اروپايي ذخيره مي كند . كه حالا براي باز پس گرفتنش به التماس بيافتد؟ آنها هيچ وقت با مسلمانها و كشور هاي بزعم اونها جهان سوم به عدالت رفتار نكرده اند. چرا ايران از موقعيت ژئوپليتيكي تنگه هرمز براي احقاق حق خودش استفاده نمي كند؟ اجازه عبور به كشتي هاي اروپايي بخصوص فرانسه را ندهد تا دارايي های ما را آزاد كند .
