مؤمن در روز قیامت برای خانواده‌اش شفاعت می‌کند و شفاعتش در مورد ایشان پذیرفته می‌شود تا اینکه [فقط] خدمتکارش باقی می‌ماند، پس درحالی‌که دو انگشت سبّابه‌اش را بلند کرده عرض می‌کند: پروردگارا! خدمتکارم مرا [در دنیا] از گرما و سرما حفظ می‌کرد؛ در نتیجه شفاعتش در مورد او هم پذیرفته می‌شود.
