پارادوکسی که از مواضع متضاد در گفتار سید حسن آنهم در یک جمع و در یک سخنرانی! بیش از آنکه نشان از نوعی منش سیاسی باشد حکایت از بی تجربگی و کم تجربگی در عرصه سیاستی است که اطرافیانش بازیگران قهار این صحنه هستند

جهان نیوز- هرمز راسخی: این روزها سید حسن خمینی تلاش می کند که بیشتر از همیشه در فضای رسانه ای و محافل سیاسی از خود و افکارش رونمایی کند و بدش هم نمی آید با توجه به قرابت نسبی که با خاندان امام خمینی(ره) دارد این کار را در کسوت یک مفسر و بعضا تنها مفسر رفتار و حوادث مرتبط با تاریخ دوران حیات امام خصوصا دوران دفاع مقدس مطرح کند. در جدیدترین مواضع وی در باره دفاع مقدس گفته است: «مضحکه است که قصه جنگ را بگوييم و نگوييم فرمانده جنگ آقاي هاشمي بود و نگوييم نخست‌ وزيرش چه کسي بوده است، بنياد شهيدش را چه کسي اداره کرده است».

برپایه گزارشی که روزنامه شرق منتشر کرده در این جلسه دور همی که تحت عنوان مراسم بزرگداشت چهلمین سالگرد دفاع مقدس با عنوان «دفاع مردمی»، توسط مجمع ایثارگران در حسینیه جماران برگزار شد، فردی به نام نجف‌آبادی، که این روزنامه اصلاح طلب از او به عنوان  مسئول حفاظت غرب سپاه در دوران جنگ نام برده، گفته است: اخبار جنگ را به امام دروغ می‌گفتند. اجازه نمی‌دادند آنهایی که باید پیش امام می‌رفتند، نزد ایشان بروند، اما آنهایی که نباید می‌رفتند، نزد ایشان راه پیدا می‌کردند.

بیان این سخنان جدای از بررسی صحت و سقم آن که باید در میان اسناد جنگ و خاطرات راویان آن صورت گیرد نیازمند چندین تذکر چند نکته به سید حسن مصطفوی و خوانندگان رسانه ها دارد تا همگان برخی موارد را که آقایان فراموش! می کنند آنرا به مردم و نسل های بعد از جنگ  انتقال دهند بدانند و از یاد نبرند:

1. میر حسین موسوی هیچ وقت نخست وزیر امام نبوده اند: این چگونه نخست وزیری منتسبی بود که در اوج جنگ تحمیلی چند بار استعفا داد و بار آخر نیز خود را از دید امام و مردم پنهان کرد که اگر نبود قدرت و نفوذ امام و قداست ایشان در عمق روح و جان مردم شاید خلاء قدرتی که دشمنان امروز در برخی کشورها مانند لبنان بعنوان حربه ای برای فروپاشی این کشور به آن رسیده اند در آنروز برای ایران به نتیجه می رسید.

2. بنا به اظهار فرماندهان جنگ دولت میر حسین موسوی که امروز آقایان آن دولت را به امام می چسبانند برخلاف دستور امام (ره) که تمام امور کشور باید در خدمت جنگ باشد تنها درصدی در حدود 10 تا 12 درصد از بودجه کشور را به جنگ اختصاص داده بود. آش جریان همه چیز در خدمت جنگ آقایان چنان شور شده بود که مردم به شوخی می گقتند تنها دولتی که به حرف امام درباره جنگ گوش کرده و با تمام وجود در خدمت جنگ بوده است صدام بوده است و بس!.

3. امام گویی که آینده را می دیدند در بیانی تاریخی می فرمایند: من در طول مدت نهضت و انقلاب به واسطه سالوسی و اسلام نمایی بعضی افراد ذکری از آنان کرده و تمجیدی نموده‌ام، که بعد فهمیدم از دغلبازی آنان اغفال شده‌ام. آن تمجیدها در حالی بود که خود را به جمهوری اسلامی متعهد و وفادار می‌نمایاندند، و نباید از آن مسائل سوء استفاده شود. و میزان در هرکس حال فعلی او است.

قصه جنگ هر چه که بود با حضور پیامبرگونه امام راحل به پیروزی ختم شد ولی قصه امروز ما کسانی هستند که تلاش می کنند در پشت قرابت های نسبی و سببی با امام و ترددهایی که در بیت امام راحل دارند، پنهان شده و برای خود رزومه هایی برای توجیه هم داستانی با دشمنان داخلی و خارجی انقلاب بسازند.

4.  هاشمی رفسنجانی که اصلاح طلبان او را فرمانده دوران دفاع مقدس می دانند همان کسی است که در سل 88 با نامه بدون سلام به رهبری، به طور صمنی شورش خیابانی را به عنوان حربه ای برای نیل به اهداف ذکر کرد و میدان داری فرزندانش هم در آتش افروزی آن روزها بر کسی پوشیده نماند.

سوگمندانه در این تجمع امام را فردی ایزوله شده توسط کسانی معرفی می کنند که اخبار دروغ به امام می دادند؛ بی توجه به اینکه ناخواسته کسانی چون پدر گرامشان مرحوم سید احمد خمینی ، مرحوم هاشمی رفسنجانی و... را دروغگو معرفی کردند. پارادوکسی که از مواضع متضاد آنهم در یک جمع و در یک سخنرانی! بیش از آنکه نشان از نوعی منش سیاسی باشد حکایت از بی تجربگی و کم تجربگی در عرصه سیاستی است که اطرافیانش بازیگران قهار این صحنه هستند. نتیجه اینکه ایشان را به احتیاط بیشتر و بازگشت به راه و سیره سلف صالح خود فرا می خوانیم.