تندروی جواب‌نمی‌دهد،باید با رقیب حرف بزنیم/ مردم تشنه خاتمی‌اند!
شنبه ۳ خرداد ۱۳۹۳ ساعت ۱۱:۰۰
کد مطلب: 361763
پیش از همه باید به این سوال پاسخ داد که آیا کار تشکیلاتی، در فعالیت حزبی خلاصه می‌شود که پاسخ آن به یقین منفی است. در کنار فعالیت‌های حزبی باید فعالیت سمن‌ها، امور عام‌المنفعه و نظایر آنها را هم مورد توجه قرار داد چرا که این مولفه‌ها می‌تواند بستری برای ایجاد سازمان و تشکیلات باشند.
اصلاحات نیاز به تلاش فوق‌العاده و زمان دارد. برای رسیدن به اصلاحات باید کار کرد که اگر کاری صورت نگیرد، در مدت طولانی هم اتفاقی رخ نخواهد داد. اصلاحات به صورت بالقوه پایگاه دارد، اما فعلیت ندارد.
مردم کشورمان هم بیش از همه تشنه احساس برخورد اصلاح‌طلبانه و متعادل هستند؛ به عبارتی می‌توان این نیاز را اینگونه تفسیر کرد که مردم میانه‌روی ایران کاراکتری مانند سیدمحمد خاتمی را می‌پسندند و اگر او در صحنه حضور نداشته باشد، به دنبال فرد دیگری با همان ویژ‌گی‌ها هستند چون به این نتیجه رسیده‌اند که سیدمحمد خاتمی نقطه تعادلی در جامعه است اما در کنار آن نباید برخی انتقادات به عملکرد خاتمی را فراموش کرد که بررسی و رفع آنها به تسریع در رسیدن به اصلاحات کمک خواهد کرد.
نکته دیگری که همواره باید مدنظر اصلاح‌طلبان قرار گیرد این است که بدانند هدف از شرکت در انتخابات، الزاما پیروزی نیست. در انتخابات سال۷۶ که همگان آن را پیروزی بزرگ جریان اصلاح‌طلب می‌دانند، اصلا قرار نبود که پیروز شویم، هیچ تصوری هم برای پیروزی وجود نداشت بلکه هدف این بود ۵ یا ۶میلیون رای به نفع کاندیدای اصلاح‌طلبان به صندوق ریخته شود تا بتوانند پس از آن انتخابات فعالیت خود را ادامه دهند.
بنابراین فعالیت در انتخابات الزاما با هدف پیروزی نیست. از سوی دیگر این نکته نباید فراموش شود که اصولگرایان را نباید از اصلاح‌طلبان تفکیک کرد چون آنها هم اصلاح‌طلب هستند هرچند ابراز نمی‌کنند. اصلاح‌طلبان و اصولگرایان می‌گویند مشکلاتی وجود دارد و این نقطه مشترک بزرگی بین دو جریان سیاسی کشور است اما عده‌ای می‌گویند باید سریع وارد عمل شد و اصلاح‌طلبان می‌گویند که اگر توان دارید، بروید و عمل کنید اما ما نیستیم. اصلاح‌طلبان می‌گویند مشکل هست و باید این مشکلات را حل کرد که در این زمینه موضع اصلاح‌طلبان با اصولگرایان تفاوتی ندارد بنابراین می‌شود با آنها صحبت کرد و اشتراکات را یافت.
به عنوان نمونه، در مسائل اقتصادی، بسیاری از نظرات دو جریان مشترک است، پس می‌شود اشتراکات را پررنگ کرد یا در دیگر حوزه‌ها، مثلا در زمینه مبارزه با مواد مخدر یا آسیب‌های اجتماعی، چک‌های برگشتی و غیره، مگر اینها موضوع نیستند؟ پس می‌شود با جریان رقیب صحبت کرد. در موضوعات اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی می‌شود با آنها نشست و صحبت کرد. باید گفت‌وگو کرد تا کم‌کم باب گفت‌وگو باز شود و تجربه نشان داده که راه تندروانه و رادیکال ثمر نمی‌دهد.
